uzun bi kuyruk düşünün.. upuzun ..   yıllarca bekleyip kuyruğun başına gelmeyi başarmış yaşlı bi adam kendi genç, ruhu yaşlı bi ihtiyar .. sonra birden vazgeçer ve gider.. uzaklaşır.. öyle uzağa giderki bağırsan duymaz göz görmez kalp hissetmez..
 peki neden??  sıkılmıştır bizim ihtiyar yıllarca ayakta durmaktan, yorulmuştur artık ve gitmeyi seçer.. gidip evinde oturup ölümün onu bulmasını bekler..
bekler bekler bekler..
yıllırca..
 boşa beklediğini anlar çünkü ölüm beklendeğinde gelmez..
 tekrar kuyruğa dönmeye karar verir .
yola çıkar günler haftalarca aylarca yürür.. ama o kuyruğu bulamaz ..
geri döneceği doğru yolu bulamaz bi türlü..
kaybolmuştur bizim ihtiyar..
geri dönemeyeceğini anlayınca oturur ve ağlar ..
 ölüm onu ilk gözyaşının toprağa düşmesiyle bulur..

                                                                                                                 (geç kalanlardan)