insanın aklına her şey gelebildiği gibi herkes de gelebiliyor. 

aklından çıkan, giden, unutulan..
zamansızca hatırına gelebiliyor,
bazen tebessüm ettiriyor
bazen iç çekmesine sebebiyet veriyor.
bazısı bir damla yaşla akıp gidiyor
bazısı bir kaç satır yazdırıyor insan.

bu gece akla düşen şahs-ı muhterem;
çokça zaman önce 
haddinden çok sevendi.
az gülen ama güzel gülendi.
ben böyle güzel bakan bir adam daha göremedim.
canının içinden bakıyordu her defasında bana,
her yere yazıyor
herkese söylüyordu adımı
bir anons gibiydi artık.
biliniyordum.
 hoşuma da gidiyordu.

çok büyük bir kırgınlığın üzerine gelmişti o,
sıcacık bedeni 
 buz kestiğim o zamanlarda sardı beni.
kalbimi hatırlattı bana.
çok seviyorum deyişlerindeki güven
beni bir yüzyıl yanında tutacaktı oysa
gitmene izin vermem derdi.
her gidişim de..
çabuk dön ler başlardı sonra.
 gittiğim yer de çok kalmaz erkenden dönerdim ona
dönecek başka kimsem yoktu
o zamanlar uzunca kış tı
o kış yıllar sürdü.
ve sıcak bakışlı adam en uzun kış boyu hep benleydi.

hayatımda gördüğüm en iyi niyetli adamdı.

şimdi üzerinden yıllar yılı geçmişken
toz sarmışken anıları
unutmuşken kokusunu
nereden düştü aklıma hiç bilmiyorum
ama bildiğim tek şey
ben bunları yazarken 
onun aklına düşen şahs-ı muhterem de benim.


ömrüm boyu 'sen' olacaksın demişti. 
ömrümün sonunda ki başlangıçta da seni isteyeceğim yanımda
derken yüzünde gözünde sesinde gördüğüm his hep bende kalacak.

bir teşekkür edemedim, bu yazı teşekkürüm olsun sana, 
bir veda olsun en uzun kışta ki bize..

*hayatımın iyilerinde ki en iyi adam'a