Bazen hayatın hayallerimi kırdığı ya da gerçekten canımı yaktığı  zamanlarda inatla daha çok gülüyorum, daha büyük kahkahalar atıyorum.Evet aynı bu fotoğraftaki gibi 32 dişimi göstere göstere abarta abarta gülüyorum ..Sanmayın ki 'hayat' karşısında boynumu büküp oturacağım.Sanmayın ki hayatın bana dayattıklarını kabul edicem.Herkes gibi olmak zorunda değilim !! Hele sıradan hayallere sahip olmak zorun da hiiç değilim..

' yazarsın, çünkü ruhundan parmak uçlarına kadar iner bazen acı..'   bi yerde okumuştum ..

Çocukluğumuzdan beri ne çok masal dinledik,okuduk.Birbinden farklı yüzlerce masal.Ama hepsi mutlu sonla biten masallar.Mesela ; Prenses yüz yıl uyusa da Prens gelip onu öperek uyandırdı.Balkabakları arabalara dönüştü.Kırmızı Başlıklı Kızı kurt yemedi.Kibritçi Kız her kibritin alevinde farklı düşler gördü.Pinokyo bütün egoist kişiliğine rağmen bundan vazgeçmesini öğrenip gerçek bi çocuk oldu.Herkes Çirkin Ördek yavrusuyla dalga geçti ama sonunda güzel bir kuğu oldu.Cadı , Rapunzel'in uzun saçlarını kesmesine rağmen sonunda Kralın oğluyla kavuştu.Prens bütün ülkeyi aramak zorunda kalsada Külkesini buldu.Diğerlerinden hiçbir farkı olmamasına rağmen Kurbağa Prensi Prenses farkedip öptü.Ve daha birçoğu, hepsi güzel bitti.Evet masallar abartılıydı,saçmaydı,uydurmaydı,olağanüstülüklerle doluydu ama biz inandık.Bu masalları dinleyerek büyüdük.Koca insanlar olduk ama hep o masallarda kaldık.Gerçek hayatı da öyle sandık.Herşeyin güzel olacağına inandık , inandırıldık.Kötü şeyler olsada mutlaka sonu bekledik , mutlu sonu duymadan hiçbirimiz uykuya dalmadık..Peki biz normal insanların başına masalsı anormal şeyler gelse: Biz dev yürekli insanlar bir cüceye aşık olsak.Bi kurbağanın bizi öpmesini beklesek.Ya da oturduğumuz şu koca koca apatmanlardan saçlarımızı Rapunzel gibi sarkıtsak bi Prensin gelişini beklesek.Veya bi kutu hap içip uyusak, Prens gelip bizi öperek uyandırsa .Olmaz mı??Olmaz dimi. Biz büyükler kendimizi böyle kandıramayız.Çünkü biz büyükler masal dinleyerek daldığımız uykudan kâbus görüp uyandık...

O zaman kendim için bi hoş geldim yazısı yazmalı..Neden geldin?Nerden geldin? diyen de olabilir .. Kısa bi özet geçmeli o vakit..
Yetenek patlaması yaşamasam da yazmayı oldum olası severim .Çoğu insan gibi yazdıkça da rahatlarım ve yine çoğu insan gibi zaman zaman yazıp o yazdıklarımı bir çırpıda  yırtmışlığım vardır elbet.:) Bu bloga ne yazacağım konusun da an itibariyle bir fikrim olmasa güzel olacağını sezebiliyorum.Amacım Pucca gibi koca bulmak değil ya da kimileri gibi kar da güdmüyorum.Tek amaç ; MUTLULUK.